nutsadom: October 2010

იუნას გარდელ
ერთი კომიკოსის ბავშვობა
გამომცემლობა: სიესტა
მთარგმნელი/ფოტოს ავტორი: დიმიტრი გოგოლაშვილი
ყდის დიზაინი: მაია მაჩალაძე

შეუნდე შენს თავს

იუნას გარდელის ”ერთი კომიკოსის ბავშვობა” ერთ-ერთი იმ იშვიათ წიგნთაგანია და მგონი - ერთადერთიც, რომელიც ჯერ ინგლისურად არ თარგმნილა, ქართულად კი უკვე გვაქვს. შესაბამისად, ინგლისურ ენაზე ვერც მისი მიმოხილვა, ანუ რევიუ მოვიძიე ვირტუალურ სივრცეში; არადა რა კარგი წიგნია და როგორ მეცოდება ჩემნაირი დილეტანტის ხელში რომ მოხვდა, მაგრამ ცდუნებას ვერ გავუძელი და ახლა თითებს კლავიატურაზე, ფიქრებს კი ბავშვობის მოგონებებზე ვაკაკუნებ.

გარეკანი სულაც არ გამოიყურება ისე, როგორ ეს ამ ბლოგპოსტშია. ის სასიამოვნოდ მკაფიო და ნათელია, უბრალოდ, სურათის გადაღებისას ხელი ამიცდა და შედეგით იმაზე კმაყოფილი დავრჩი ვიდრე ეს მკითხველს ჰგონია. ამაზე უკეთესს ვერაფერს მოვიფიქრებდი. ვიზუალურად ზუსტად ასახავს ჩემში გამოწვეულ შეგრძნებებს. დიდხანს არ უყუროთ - თავბრუსხვევას იწვევს. (სამწუხაროდ, ტექნიკური მიზეზების გამო ფოტო დაიკარგა :( ) წიგნიც ასეთია - მოგონებებივით გადღაბნილი, მაგრამ ძალიან მძაფრი. ბავშვურად შეულამაზებლად მოყოლილი ისტორიები, თევზის თვალით დანახული კადრები, რომლებსაც მონდომებით ტენი წიხლით ქვეცნობიერში რომ ვერასოდეს ვერავინ დაინახოს, მაგრამ მაინც ჭუჭყიანი თეთრეულივით თოკზე გამოფენილი გრჩება. ყველაზე მძაფრი აქ სირცხვილის და სინანულის შეგრძნებაა. სირცხვილი იმის გამო, თუ რა იყავი და რა - არა. სინანულიც იმისა, თუ რა გახდი და რა - ვერ.

ეს რა უქნიათ იმ ნაძირალებს. მე კი ცხვარივით ვიდექი და ვდუმდი.

იცი რა ვუთხარი სტეფანს? მაპატიე, ჩემი წასვლის დროა, სასტუმროში მეჩქარება, ხვალ ადრე ვარ ასადგომი, თვითმფრინავზე რომ არ დამაგვიანდეს, ხომ იცი, რა დაკავებული ვარ-მეთქი.

საბრალო ქვეშაფსიასავით ვეხვეწებოდი, რომ გავეშვი...

წიგნი სისასტიკეზე და სინაზეზე, მეგობრობაზე და გაუცნობიერებელ ღალატზე, უთქმელზე და საკუთარი თავისთვის უპატიებელზე, აუხდენლობისგან მივიწყებულ ოცნებებზე; და ჩემთვის - ეს არის წიგნი აუტანელ მარტოობაზე.

გახსოვს რა გვიქნეს, თომას?

ნახევარკაცებად გვაქციეს.

ამას ვერასოდეს დავივიწყებ და ვერც ვერავის ვაპატიებ.

შენ ისეთი კეთილი იყავი, რომ სიძულვილის უნარიც არ შეგწევდა. ახლა შეგიძლია მშვიდად იყო, რადგან ორივეს ბოღმა ჩემს თავზე ავიღე.

რამდენ ბავშვობისდროინდელ მოგონებას დავკუჭავდი და მოვისროდი სანაგვეზე სიამოვნებით! ამ წიგნმა გამახსენა, რატომ არ მომნატრებია არასოდეს ბავშვად ყოფნა. ვიცი, რომ მინიმუმ კიდევ ერთხელ გადავიკითხავ - შვილი რომ მეყოლება.

ნუცა ნ

Here comes my first blogpost in English. Actually, it's my first blogpost in any language and I would like to thank Belen Islas for tagging me. Otherwise I would have never decided to write (although I have a secret romance with all kinds of lists :) )

So, to cut the long story short, here are the things that came to my mind first, when thinking about magic; however, I'm still having a hard time to believe in it.

riding a bike
rainbow
orange moon
heavy fog
humble touch after finally overcoming the 10cm-distance between hands...
ability of expressing admiration for somebody
'Hedgehog in the Fog' by Yuriy Norshteyn

I prefer not to tag anyone, but if you would like to list magical things in comments or send me their list in PM, you're more than welcome to do so. As I already mentioned - I love lists. A lot.

P.S. I think the post could have come out much better, but I prefer not over-editing it. Cheers.